Mijn zoon ging lekker op vakantie in plaats van naar de begrafenis van zijn oma, mijn moeder.

Als je kinderen hebt, weet je dat er soms uitdagingen zijn. Zij willen soms iets anders dan jij. Als ze klein zijn: snoep eten net voor de gezonde warme maaltijd. Iets ouder: Uitgaan en drinken, waar ik een gezonde leefstijl nastreef. En mijn best gedaan heb mijn bloedjes van kinderen gezond te voeden. Ik dacht verontwaardigd: “Wat doe jij met mijn lieve Geert, door er zoveel alcohol in te gieten!”

Hoe zou het voor jou zijn om jezelf altijd te kunnen helpen?

De begrafenis van mijn moeder

Afgelopen zomer was mijn moeder ernstig ziek en is uiteindelijk overleden. Ik heb een aantal maanden niet of nauwelijks gewerkt. Zodat ik er voor haar kon zijn. Zodat de kostbare tijd die er nog was niet voorbij zou gaan met onbelangrijke dingen.

Mijn oudste zoon Jan had mooie vakanties op de boot bij zijn opa en oma doorgebracht. Hij was gek op de boot en zijn opa en oma op hem. Ze hebben genoten met elkaar. Ze hadden echt wel een band met elkaar.

Toen het overlijden dichterbij kwam werd duidelijk dat de begrafenis precies dan zou zijn als Jan zijn vakantie had gepland. Hij keek er zó naar uit! Na al die Corona-ellende, veel thuis zitten op een kleine flat, extra rekening houdend met een kwetsbare dierbare in de omgeving van zijn vriendin. Hij heeft afscheid genomen van zijn oma toen ze er nog was en besloot niet naar de begrafenis te komen.

Mijn zoon kwam niet naar de begrafenis

Mijn zoon kwam niet naar de begrafenis van mijn moeder. Omdat hij liever op vakantie ging. Je kunt je voorstellen dat ik er vreselijk veel moeite mee had.

Ik voelde teleurstelling, boosheid, verdriet, eenzaamheid, alleen. Ik voelde schaamte. Ik voelde ook begrip.

Maar de teleurstelling, het alleen voelen, en de schaamte waren de krachtigste emoties. En daar wilde ik niet in blijven hangen. Het voelde echt naar. Het speelde dagen door mijn hoofd. Het leidde me af van het afscheid van mijn moeder.

En ik wilde hem niet dwingen. Hij mag zijn eigen keuzes maken. Ik vind dat hij zich niet moet aanpassen zodat ik mij goed voel. Gelukkig heb ik mijn tools om met negatieve emoties om te gaan (bij positieve emoties ga ik gewoon zingen en dansen en blij zijn. 😉 )

Mijn werkblad heeft me geholpen vrij te worden van de negatieve emoties

De gedachte die ik had: “Ik ben boos op Jan omdat hij me in de steek laat.” heb ik onderzocht met mijn werkblad met de volgende 4 vragen als start:

• 1.1 – Is het waar?
• 1.2 – Is het 100% zeker waar?
• 1.3 – Wat voel ik, wat gebeurt er als ik die gedachte geloof?
• 1.4 – Wie zou ik zijn zonder die gedachte?

Mijn werkblad is gebaseerd op werk van Byron Katie, Garret J. White en de Stressortherapie. Er volgen nog meer vragen en omdraaiingen.

Er volgen conclusies op verschillende levensgebieden. Er volgt inzicht in gedrag dat je vertoont (A) en het gedrag wat je nodig hebt (B). Er volgt inzicht in wat de hobbel is die je te nemen hebt zodat je gedrag B gaat doen.

Wat was het resultaat?

Ik voelde me vrij van negatieve emoties. Ik voelde dat Jan vrij was om te doen wat voor hem nu de prioriteit had. Ik voelde dat ik vrij was van het oordeel van mezelf en het oordeel van anderen. Ik voelde dat liefde tussen Jan en mij niet afhankelijk was van zijn keuze.

Ik voelde dat liefde van Jan voor zijn oma ook niet afhankelijk was van zijn keuze. Ik kon mijn aandacht weer volledig geven aan dat wat er op dat moment belangrijk was. Ongehinderd door emoties die dat in de weg zaten.

Had ik graag gewild dat Jan wel op de begrafenis was geweest? Jazeker! Ik had het fijn gevonden hem dicht bij mij te hebben. Maar precies dat: ik heb hem niet. Hij is alleen van zichzelf.

Hoe zou het voor jou zijn om jezelf altijd te kunnen helpen?

Zodat je grip krijgt op je emoties en je gedachten? We zien dat juist dit soort negatieve emoties vaak leiden tot pijn en spanning in je lijf. Omdat je ze niet kunt uiten zonder conflict en dus nog meer nare emoties.

En dus blijf je met je wrokkige en boze en teleurgestelde gevoelens en gedachten lopen. Ze verdwijnen wel uit je aandacht. De focus gaat weer naar andere dingen.

Maar dan blijft het hangen in je lijf. Je ontwikkelt pijn. Of ander klachten. Gebrek aan energie, buikpijn, huidklachten, stemmingsproblemen, het zijn allemaal uitingen van het zelfde onderliggende probleem: onbewuste, onderdrukte emoties.

Als je grip krijgt op je gedachten en dus op je emoties, word je vrij van pijn

Dit is een belangrijk onderdeel van het werk dat ik met mijn cliënten doe.

Eén van de 4 vaste belangrijke onderdelen. Heb jij al alles geprobeerd om pijnvrij te worden? Zoals fysiotherapie, osteopathie, medicijnen, operaties, injecties, behandelingen bij de pijnpoli of een pijnrevalidatie? Precies dat hadden de mensen die in mijn traject pijnvrij zijn geworden ook gedaan! Zelfs gesprekken met psychologen hebben niet geholpen.

 Zeg eens eerlijk: wat heb jij nog te verliezen? Of hou je liever vast aan je pijn? Gelukkig zei de man van Titia: “Probeer het nou maar gewoon!” En na het traject schonk hij haar een prachtige ring. Als herinnering aan dit waardevolle proces waardoor haar leven zo anders is geworden dan daarvoor.

Ik sprak haar deze week. Ruim 1,5 jaar nadat ze het traject heeft gedaan. Ze is voor 98% van haar klachten af. De relatie met haar vader is verbeterd, de relatie met haar zoon is verbeterd. Ze is zo dankbaar voor wat het haar gebracht heeft!

Kan ik jou helpen?

Wil jij weten of ik iets voor jou kan betekenen? 

Schrijf je in voor mijn webinar
”Leven zonder chronische pijn”

•••

Heb je mijn andere blogs al gelezen?

Ik heb veel meer geschreven:

• Welke taal van liefde spreek jij?
• Hoe verlies ik de angst voor mijn pijn?
• Dit is waarom je gevoel ertoe doet..