Waarom je je lijf als bondgenoot moet zien…

Dit schreef Maartje mij na een mail uit mijn nieuwsbrief:

Wat een mooie mail, die raakte me. Vooral de ‘pijn is een afleiding, omdat dit minder pijnlijk is dan de negatieve emotie’.

Dat is zo waar. En wat ik zelf ook gemerkt heb, is dat pijn voor mij een signaal is geworden dat er weer een herinnering/emotie klaar is om doorleefd en losgelaten te worden. En des te heviger de pijn, des te heftiger de emotie. Alsof de schrikreactie op de pijn nodig is om mij bij die emotie te kunnen brengen.

Hierdoor ben ik mijn pijn als bondgenoot gaan zien, ipv er tegen te vechten. 

Het is noodzakelijk dat je actief op zoek gaat naar de emoties die er spelen.

Waarom je je lijf als bondgenoot moet zien...

Hoe zou het zijn als jij je chronische pijn op gaat lossen door je lijf als bondgenoot te gaan zien?

Door als er pijn komt of spanning of vermoeidheid, dat je dan denkt: ”Hé, wat speelt er op dit moment in mijn leven?”

En dat je dan het gereedschap hebt om verder te komen dan: die stomme collega die niks presteert die verliest straks nog zijn baan! En ik erger me dat hij het werk niet doet. Zelfs al is hij best wel aardig.

Want dan zijn er feiten: de collega presteert niet. En emoties:

  • Ergernis, irritatie — het werk komt nu op mij neer, ik moet het altijd alleen doen.
  • Woede — ik werk harder, langer dan wenselijk is of gezond voor mij.
  • Verontwaardiging — hoe kan iemand in deze functie op dit niveau presteren? Heeft hij/zij niet in de gaten dat zijn aanstelling gevaar loopt?
  • Besluiteloosheid — Ik wil hem/haar niet schaden, maar het werk komt om mijn schouders terecht. Hoe los ik dit op?

Mijn pijn is mijn bondgenoot

Soms sluimeren dit soort situaties zonder dat je je er echt bewust van bent

Dan kan je lichaam reageren op deze stress. Je krijgt pijn. Dat kan overal zijn. Je rugpijn speelt op, of je hoofdpijn. Je polsen gaan weer zeer doen. Of je voelt je vreselijk vermoeid. Terwijl daar geen duidelijke aanleiding toe is.

Je gaat misschien naar een fysiotherapeut om je te laten behandelen. Misschien kom je uiteindelijk bij een specialist die vaststelt: er is een verandering in je wervelkolom / pols / knie (kan overal zijn, afhankelijk van je klachten).

Je herinnert je een auto-ongeluk of die keer dat je met schoolsport bent gevallen. En daar heb je dan een zogenaamde oorzaak die de oorzaak niet is.

Ons lijf reageert op stress

In elke vorm. Dat kan zijn een overvolle agenda.Maar het kan ook de frustratie zijn, over die best wel aardige collega.

En die frustratie in deze situatie stapelt zich op die oude situaties in je leven.

Waar jij ooit het gevoel hebt gehad: ik moet het altijd alleen doen. De situatie met die collega bevestigt dat weer eens. Zo komt de emotie over de actuele situatie bovenop die oude emoties. En dan wordt het heel erg druk in je onbewuste!

Al die negatieve emoties en negatieve gedachten. Die je niet uit, maar voor je houdt. Want die collega is best wel aardig en die zaken uit het verleden die zijn geweest. Denk je. Bovendien ben je je slechts een deel van die emoties bewust. Het meeste (95%) is onbewust!

Zie de signalen van je lijf (pijn) als je bondgenoot.

Je hebt wat op te lossen.

Negatieve emoties en negatieve gedachten verdwijnen niet door ze geen aandacht te geven. Ze blijven circuleren in je onderbewuste.

Stel je een burcht voor als metafoor voor je onderbewuste.

Al die negatieve gedachten en emoties blijven in je onderbewuste, dus in de burcht. Dan kan het daar aardig druk en onrustig worden. Het zou super zijn als je af en toe die ophaalbrug naar beneden kunt doen.

Waardoor die gedachten en emoties naar buiten kunnen “wandelen” en er geen drukte of onrust heerst in die burcht. Dan gaat het stresslevel in je lijf naar beneden en verdwijnt je pijn.

Mijn pijn is mijn bondgenoot

Is het nu echt zo simpel? Ja, zo simpel is het!

En tegelijkertijd: je brein heeft al die negatieve gedachten en gevoelens niet voor niets onderdrukt. Het wil je beschermen tegen stressvolle gedachten en emoties.

Ondertussen bepalen die gedachten en emoties de keuzes die je maakt, de spanning die er is, de afleiding die je zoekt.

Jouw slimme brein zal je uit alle macht beschermen tegen deze “bedreigende” nare emoties. Het zal je afleiden van die emoties. Misschien zelfs door het produceren van pijn. Dus: het is noodzakelijk dat je actief op zoek gaat naar de emoties die er spelen. Mogelijk heb je daar hulp bij nodig.

Heb jij chronische pijn en wil jij pijnvrij leven?

Dan is het noodzakelijk dat je opruimt. De negatieve emoties, de negatieve gedachten. En grip krijgt op wat er speelt. Zodat je brein tot rust komt en je lijf kan ontspannen.

Schrijf je in voor mijn webinar
”Leven zonder chronische pijn”

Gratis webinar

Schrijf je nu in voor het gratis webinar ‘Leven zonder chronische pijn’.

Meld je hieronder aan en ontvang direct alle informatie.