Soms ben ik zo boos of verdrietig of gefrustreerd dat ik alleen maar één bonk spanning en chagrijn ben. Ik kan niet echt helder meer denken, schrijven kost meer energie, ik maak fouten, alles kost extra tijd en dat maakt me nog chagrijniger.

Mijn afleidingsstrategie is TV kijken. Ook overdag. En snaaien. Ik struin door mijn kasten op zoek naar zoetigheid.

Uit de comfortzone vind je groei, uitdaging, ontwikkeling, lessen.

Gokken als afleider

Laatst sprak ik iemand die had gokken als afleider. Hij stond door verschillende oorzaken onder druk. Vooral door eigen gedachten en verwachtingen. Hoe hij zou moeten zijn als partner, als zoon, als vader, als vriend en als man.

En terwijl hij druk bezig was te voldoen aan die eisen (van zichzelf) ging hij voorbij aan wat hij voelde. Hij zorgde er ook voor actief te zijn. Actief met werk en sport en taken thuis.

Zodat hij voldeed aan zijn eigen normen. Als er rust kwam omdat er even geen actie was dan, juist dan, kwam die behoefte aan gokken. De spanning die hij dan voelt, de beloning door het piepje op zijn telefoon.

Gevoel van schaamte

En tegelijkertijd zat er zoveel schaamte op dat gokken en het geld dat hij daarmee verloor. Dat gaat om een serieus bedrag. Hij ging schouderophalend voorbij aan die emoties. Die bestonden voor hem niet.

Tijdens momenten van rust dreigden alle emoties over zijn verslaving en over zichzelf naar boven te komen. En dus: was de prikkel tot gokken er weer. Nadat hij besloten had het gokken voor zichzelf onmogelijk te maken door dat via de overheid te blokkeren, ontstond er een andere afleiding: pijn.

Pijn in zijn lijf die hem nog meer frustraties gaf. En die de verklaring werd voor zijn chagrijn en ongelukkig voelen. Pijn die uiteindelijk leidde tot een periode ziektewet en een operatie. Een operatie waar hij niet van herstelde. Omdat de oorzaak van zijn klachten dieper lag dan de botten of pezen of andere weefsels in zijn lijf. De oorzaak zijn zijn  onbewuste onderdrukte emoties.

Ik zie dat dat ongelukkig voelen er al eerder was. Door alle eisen die hij aan zichzelf stelt. Zonder zich af te vragen: Wat wil ik nou? Wat heb ik nodig? Wat voel ik? Zonder zichzelf te veroordelen om wat hij voelt of waar hij behoefte aan heeft.

Bewust worden van wat er in je leeft

Door de vragen die ik hem stelde werd hij zich bewust van wat er leefde in hem. Waardoor hij nu in staat is anders te gaan handelen.

– Stap 1: luisteren naar jezelf
– Stap 2: jezelf niet veroordelen maar onderzoeken wat er speelt
– Stap 3: uit je comfortzone en anders gaan doen

Als ik overdag voor de TV hang, dan weet ik wat ik heb te doen. Mijn focus brengen naar mijn emoties en mijn gedachten. Over situaties die er spelen. Pas als ik daar bewust mee aan de slag ga kan ik anders kijken, anders voelen en uiteindelijk ook anders doen. Ik ga van onbewust naar bewust. Hoewel dat de feitelijke situatie niet veranderd, heb ik geen afleiding meer nodig.

Hoe kun je pijn oplossen?

Dit is hoe jij je pijn kunt oplossen:

• Bewust worden van je gedachten en emoties.
• Je emoties uiten door je emoties te doorvoelen, hardop uitspreken en/of opschrijven
• Daarna kun je bewust je gedrag aanpassen.

Dat kan simpel zijn. Het gesprek aangaan met je partner. Of minder simpel: de opleiding doen waardoor je de baan krijgt waar jij wel gelukkig van wordt. Of je relatie beëindigen. (Dat is redelijk dramatisch, maar dat heb ik al meegemaakt met een client.) Maar pijn is dan niet meer nodig. Omdat je je leven leeft zoals dat past bij jou.

De meeste mensen kunnen dit niet op eigen houtje bereiken. Als jij al zo lang vastzit dat pijn een onderdeel van jouw leven geworden is, dan heb je ondersteuning nodig om dit op te lossen. Anders had je het namelijk al opgelost.

Wil jij 3 tips waarmee je direct aan de slag kunt om chronische pijn op te lossen?

Schrijf je in voor mijn webinar
”Leven zonder chronische pijn”

•••

Heb je mijn andere blogs al gelezen?

Ik heb veel meer geschreven:

• Waarom je je lijf als bondgenoot moet zien..
• Onbewuste negatieve emoties veroorzaken pijn?
• Heb jij nekpijn door spanning?